Paul Verheijen

RAFAËL

Gesodemieter

Onverschilligheid

Rafaël kiest voor het moment dat Lot met zijn dochters verder vluchten, terwijl zijn vrouw bezig is te transformeren naar een zoutpilaar.
De hoofdrolspelers in dit drama zijn afgebeeld in hun treurige gelatenheid.
Hun gezichten geven geen blijk van ontzetting.
Lot is afgebeeld met de traditionele kenmerkende baard van de aartsvaders.
Terwijl op de achtergrond hun door zwavel en vuur getroffen stad instort en hun moeder het leven laat, lijken de twee dochters te getuigen van een kalme, maar krachtige berusting.
Lot neemt op vaderlijke wijze zijn dochters bij de hand.
Ze zetten er flink de pas in, maar maken zich niet halsoverkop uit de voeten.
Hun hoofden zijn gebogen, hun houding lijdzaam.
Lijken ze zelfs medelijden te hebben met de zondaars die worden gestraft?

De lichaamshouding van de vrouw van Lot contrasteert volledig met die van haar man.

Rafaël heeft de vuurhaard op de achtergrond bijna abstract geschilderd.
Er is geen inwoner of gebouw te bekennen, slechts de vage contouren van stadsmuren die dreigen te bezwijken.
Op die manier wordt Sodom een algemeen beeld van de hel die iedereen te wachten staat die weigert zich te voegen naar Gods wetten.
Rafaël (1483-1520)
Sodom en Gomorra (De Vlucht van Lot) (1519)
Fresco
Rome - Apostolisch Paleis (scène 16/52)
2016 Paul Verheijen / Nijmegen