Lichtende zalfpot
Dit fresco van Piero della Francesca maakte waarschijnlijk geen deel uit van een cyclus, maar was een zelfstandig werk.
Vasari noemt het in zijn Vite namelijk als het enige fresco in de kathedraal van Arezzo dat Piero vervaardigde.
De figuur van Maria Magdalena wordt omlijst door een ronde geschilderde boog in klassieke stijl.
Ze heeft natuurlijke afmetingen en haar blik is omlaag gericht naar de kijker tegen de achtergrond van een balustrade en een blauwe lucht.
Als een standbeeld in een nis staat ze daar met een lieflijke jeugdige schoonheid, onderstreept door de trotse houding van de nek, het hoge en edele voorhoofd, de kuiltjes aan de zijkanten van de mond, de licht opgetrokken wenkbrauwen.
Het gewaad en de mantel heeft Piero weergegeven met uiterst plastische plooien, met het gebruik van complementaire rood / groene kleuren, samen met het heldere wit van de voering.
Het haar van de heilige is net zo lang als de iconografische traditie dat min of meer voorschrijft, hangend op de schouders in tedere lokken, verfijnd en schijnbaar per haarsliert geschilderd.
Magdalena houdt in haar hand het attribuut van de zalfpot die door virtuoos gebruik van licht een heldere glans van glas weerkaatst, waardoor het bijna op een lichtbron lijkt.
|